LEGO Filmi 2: Çok fazla mesaj mesajı yok eder

The LEGO Movie 2'yi görmeye gittim. Sinemadan yeni ayrıldım ve sıcak (spoiler olmadan) tepki vermeyi, zamanın geçişi ile çok fazla idealize etmemeyi tercih ediyorum. kalıcı hafıza. İşte filmin çok kişisel izlenimlerinden bazıları.

Formda, her şeyden önce: çok dağınık ve Apocalypseburg'dan ayrılır ayrılmaz biraz kayboluyorsunuz. Kötü uzaylılar DUPLO'nun istilasını izleyen histerik yolculuk, Fransızca versiyonuna gevşek bir şekilde uyarlanmış ve odada bulunan çocukları düzenli olarak esneten ilgi çekici şarkılarla noktalandı. Filmin ortak konusuna rağmen, senaryo ilk yarım saatin ötesinde gerçekten kıvrımlı ve kopuk görünüyor.

Filmdeki karakterler bile düzenli olarak, müzikal komedi şarkılarında veya şuruplu RNB'de sırayla değişen müzikal aralara katlanmak zorunda kaldıkları sıkıntılarını gösteriyor. Garantili, bu şarkıların hiçbiri eskisi kadar popüler olmayacak Herşey harika (Herşey Süper Harika) günlerinde. Bununla birlikte, LEGO Movie 2 bir müzikal değildir ve çeşitli "klipler" sonuçta sadece bu bahane olmadan orada yapacak hiçbir şeyi olmayan bir dizi ikincil karakterin sahnelenmesine hizmet eder.

Görsel olarak, tuğlaların ve mini figürlerin dijital reprodüksiyonu hala etkileyici olan ilk bölüm seviyesinde. Parmak izleri, çizikler, parçaların aşınması, her şey var, biz buna inanıyoruz. Üstelik bu ikinci bölümde çok fazla inşa etmiyoruz ve karakterler zamanlarının çoğunu bir şeyleri yok etmek için harcıyorlar. İlk bölümde görülen görsel olarak etkileyici montaj ve dönüştürme sekansları burada oldukça nadirdir. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, ilk yarım saat, eşlik ettiğim çocukların favorisi olmaya devam ediyor. Kıyametburg, davalar, eylemler işe yarıyor.

Esasa ilişkin: Warner şüphesiz hiçbir lobinin filmin konusunu eleştiremeyeceğinden ve stüdyonun kendilerini olası bir kötü olaydan kurtarmak için bolca çorba ikram etmesini sağlamak istedi. Hoşgörü, farklılığı kabul etme, cinsiyetçilik, feminizm, özgüven vb ... her şey gider ve her şey karışır. Karakterler arasındaki hemen hemen her alışveriş ahlaki diyaloglarla noktalanıyor ve şarkılar dışarıda bırakılmıyor. Filmde bulunan nadir gerçek şakalar bu bitmeyen tiratlarda boğuluyor ve açıkçası gülmek zorlaşıyor.

Yarışların bir sonucu olarak, bu mesajların hiçbirinin seyirci üzerinde gerçek bir etkisi olmadı, her halükarda eşlik ettiğim ve ilk yarım saatten sonra biraz sıkıldığını itiraf eden küçük çocuklar üzerinde değil. Aksiyon sahneleri ve iz bırakan gaglar bakımından zengin bir ilk bölümün devamını görmeye gelmişlerdi, biraz hayal kırıklığına uğradılar ve herhangi bir çarpıcı şakayı veya belirli bir koroyu gerçekten hatırlamadılar. Emmet bile can sıkıcı bir karakter haline geldi.

Rex Dangervest'in (Fransızca'da Rex Danger ...) gelişi, rahatlaması, dürüstlüğü ve yırtıcıları, en azından geçici olarak, Emmet'ten daha az neşeli ve Batman'den daha az sinir bozucu olan ve onu burada sandık haline getiren yeni bir kahraman bulmasına izin veriyor. çok. Sonunda, eşlik ettiğim çocuklar, Rex'i büyük ölçüde en sevdikleri karakter olarak belirlediler, hatta filmin hikayesini görmezden geldiler ...

Cool-Tag, bir CM2 öğrencisi gibi harika felsefi tiradlarını okuyan TAL tarafından açıkçası katledilir ve karakter başından itibaren tüm güvenilirliğini kaybeder. Filmin tanıtımı için birkaç başrolü arayarak satılması gerektiğini anlasam bile herkesin kendi işi var.

Benny burada, her zamanki hünerini (uzay gemisi, uzay gemisi, vb.) Aptalca tekrarlamaktan başka bir şey yapamayan ikincil karakter rütbesine düşürülmüştür, bu da bu karakteri, ilk bölümde sevimli, bu ikinci yapıtta neredeyse dayanılmaz kılmaktadır.

Unikitty / Ultrakatty, ilk bölümün gerçek yıldızı, bana göre Warner ve LEGO bu karaktere dikkat çekmeyi başardı ve bu devam filminde ona hak ettiği yeri pek lezzet vermeden verdiler. Ne yazık ki çok renkli tek boynuzlu at, bazı çok başarılı sahnelerden sonra hızla arka planda kayboluyor.

Warner ayrıca filme, en gençlerin bilmediği, ancak ebeveynlerin kalmasına izin veren farklı evrenlerden birçok karakter, araç ve diğer nesnelerin flaş görünümleriyle (stüdyonun haklarına sahip olduğu) küçük bir inek olarak filme tüm lisansları enjekte etti. uyarmak. Adalet Birliği'nin, Gandalf'ın veya Oz Büyücüsü'nün karakterlerinin aralarında, yetişkinler için gerçek büyük göz kırpması oldukça beklenmedik bir şey ama hedefi vuruyor.

Bu ikinci bölümde, gerçek dünya ile oyuncaklar arasındaki etkileşimler daha fazladır. Mantıklı, ilk yapıtın sürpriz perdesi bayat, hikayeye bu parametreyi entegre ederek devam etmek gerekiyordu. "Gerçek" oyuncuların oyunu, öğleden sonraları sitcom seviyesinde, yönetmenin oynamaya zorladığı (kötü bir şekilde) iki çocuğun annesine Oscar ödülü ile LEGO tuğlalarının etrafında yinelenen şaka ve hatta çocuklarına sinemaya eşlik eden yetişkinin anlamaması durumunda iki kez yapmak. Fazla oynandı, kötü oynandı, kötü yönetildi.

Kısacası, LEGO Movie 2, kaçınılmaz olarak hoşgörülü olacak genç ve yaşlı LEGO hayranları için şüphesiz iyi bir eğlencedir. Ne yazık ki Warner, mesajı sıkıcı müzikal sahnelerin ve çocuklara ders vermek için gevşek biçimlendirilmiş diyalogların ortasında kaybolan fazlasıyla konuşkan bir filmi bize empoze etmeye mecbur hissediyor.

Türev ürünlerle ilgili olarak, her zamanki gibi işler: Satılan setler, yarım saniye için bile ekranda olan her şeyi kullanır. Bazı kulüplerin yıldızları mutlaka filmin yıldızları değildir ...

Filmi daha önce izlediyseniz, izlenimlerinizi yorumlarda belirtmekten çekinmeyin (lütfen spoiler olmadan). Aksi takdirde, git gör ve kendi kararını ver. Seyirci olduğu kadar çok fikir de olacak.